Kinderen

Als je als ouder ziet dat het niet goed gaat met je kind, wil je je kind zo goed mogelijk helpen

Als een kind te maken krijgt met verlies, om wat voor reden dan ook, dan kan het dat op verschillende manieren uiten. Aan sommige kinderen merk je nauwelijks iets, andere kinderen raken stil en teruggetrokken of worden juist onrustig en boos.  Er zijn ook kinderen die een terugval in hun ontwikkeling laten zien waardoor er problemen met slapen, zindelijkheid en leren kunnen ontstaan.

Het is ingewikkelder bij een kind met een verstandelijke of lichamelijke beperking. Dan is het soms nog moeilijker te begrijpen wat er in het kind omgaat. De manier van uiten bij dit kind is vaak een andere.

Hoe dan ook: als je ziet dat het niet goed gaat met je kind wil je het helpen. Maar soms lukt dat juist niet omdat je er als ouder/verzorger te dicht op zit en/of te maken hebt met dezelfde verlieservaring.

 

Herken jij je hierin?

  • oma overleed zes maanden geleden en sindsdien is mijn kind voortdurend boos en gaat het bij alles de strijd aan
  • mijn kind slaapt heel slecht en geeft aan bang te zijn om dood te gaan
  • onze oudste dochter is voortdurend voor me aan het zorgen maar ontwijkt alle vragen over háár verdriet
  • ik durf niet met mijn zoon te praten over zijn ziekte omdat ik dan zelf zo verdrietig word
  • mijn 11-jarige dochter kan niet praten en is verstandelijk beperkt, hoe kan ik erachter komen of ze de dood van opa begrijpt?
  • onze twee oudsten gaven laatst aan dat alle aandacht naar hun gehandicapte zusje gaat

Werkwijze

De begeleiding van kinderen wordt door Lobke gedaan:

“Wanneer jouw kind naar aanleiding van het intakegesprek bij mij in begeleiding of behandeling komt, neem ik eerst de tijd om het kind beter te leren kennen. Vooral bij kinderen met een beperking kan het aan elkaar wennen en in vertrouwen leren nemen meer tijd kosten.
Door middel van spelen, tekenen, knutselen en gesprekjes probeer ik een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen van je kind, om vervolgens te gaan werken aan de hulpvraag. 

Voor de rouwbegeleiding gebruik ik meestal creatieve werkvormen om te ontdekken waar je kind tegen aanloopt. 
Ik gebruik knutselspullen, spelletjes, muziek, mooie teksten of symbolen en probeer vooral aan te sluiten bij de belevingswereld. Vaak gaat het over het leren uiten van gevoelens en daar een passende manier voor vinden of een symbool zoeken of maken dat verbeeldt hoezeer het leven veranderd is en hoe moeilijk dat kan zijn. Het doel is er samen voor te zorgen dat het leven weer wat makkelijker wordt.

Regelmatig geef ik huiswerkopdrachten mee, zodat je kind thuis ook actief bezig blijft met het onderwerp. Het kan zijn dat ik aan je kind vraag herinneringen op te halen bij familieleden of om samen foto’s te bekijken. Soms is een huiswerkopdracht het bijhouden van een dagboekje of een opdracht om iets te gaan doen met papa of mama”.